- жермай
- зат. сөйл.Керосин.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
жермай
Смотреть что такое "жермай" в других словарях:
жермай — (Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.; Қ орда: Қарм., Сыр., Арал) керосин. Бізде ж е р м а й л ы шам жоқ (Қост., Жанг.). Ж е рм а й ала алмай қалдым, сенен ж е р м а й сұрайын деп отырмын (Жезқ., Ұлы.). Бір кезде ж е р м а й табудың өзі бір қиямет еді, бұл… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жермай — зат. сөйл. Мұнай. Сол кезде ақ ол осы түбекте ж е р м а й бар екендігін, қазақтар әлгі ж е р м а й м е н малдардың жауыр, қотырларын емдейтіндігін хабарлаған екен (Қаз. әдеб., 05. 09. 1975, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шардақ — 1. (Көкш.: Еңб., Щуч.) сымнан тоқылған тор. 2. (Гур., Есб.) жермай шамның шілтері. Шамның ш а р д а ғ ы н алып, білтесін салып жаға ғой, айнам (Гур., Есб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шиша — 1 (Жамб.: Сар., Тал.) шөлмек, бөтелке. Бір ш и ш а арақтың бәсі бұрын үш сомға жетпейтін еді ғой (Шымк., Кел.). Қырық қыздан ішіп қырық ш и ш а бала әбден тояды («Алпамыс» жыры) 2 1. (Талд., Панф.; Шымк.: Шәу., Қызылқ., Кел., Сарыағ.) керосин… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шүйші — (Маң., Маңғ.) жермай шамның мойнына кигізетін шыны. Еркем, ш ү й ш і н і ң күйесін тазалап сүртіп қой (Маң., Маңғ.). [Оңтүстік Қазақстан тұрғындары тіліндегі шиша, түрікмен тіліндегі чүйше (Рус. туркм. сл., 1956, 741); әзірбайжан тіліндегі шүшэ,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шыра шөлмек — (Түрікм.: Красн., Небид.) жермай шамның шынысы, мойны. Ш ыр а ш ө л м е к сынып қалып, кешеден бері жалпылдақ шаммен отырмыз (Түрікм., Небид.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жаяушам — зат. сөйл. Ширатылып есілген мақтаны кесе түбіндегі майға отырғызып жағатын шам. – Жуынасың ба? Жермай шақ келмейтін болды. Ж а я у ш а м сықсиып не көрсетеді дейсің? (С. Сматаев, Алғашқы асу, 204) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
